నువ్వే నా లోకమని.....

కుటుంబం అంటే నాకున్న ఎనలేని ఆపేక్ష...
ఆ అపేక్షతోనే నిన్ను కావాలని కోరుకున్నాను....
కన్నవాళ్ళకి నచ్చకపోయినా నా ఇష్టంను కాదనలేకపోయారు....
నువ్వే నా లోకం అనుకున్నా....
నువ్వే నా ప్రాణం అనుకున్నా....
నీ తోటే నా ప్రయాణమనుకొన్నా......
నీకు నచ్చితినే నీతో ప్రయాణం చేద్దామనుకొన్నా.......
నీ సమ్మతితో నా కలల లోకము నిజమని మనస్పూర్తిగా నమ్మాను....
నీ కోసము నేను చాలా వదులుకున్నాను......కాలమ్ గడిచిన రోజులలో........
నువ్వు చూపిన నిర్లక్ష్యం నా గుండెల్లో ముల్లులా గుచ్చుకుంది......
ఆయినప్పటికి ఓర్చుకున్నా....
ఎందుకంటే నాకు కుటుంబం పట్ల ఆపేక్ష......
ఆ అపేక్షతోనే నీకు దూరము కాలేకపోయాను........
కాని కాలంతో పాటు నేను మారవలసివచ్చింది..................
నా అపేక్ష గాలిబుడగలా పేలిపోయింది.............
ఆలోచనలో ఒక రకమైన నిర్లక్ష్యమ్ వచ్చింది...........
మరల ఇంకో తప్పు చేయకూడదన్న సంకల్పం........
కాని నేను చేసింది తప్పు కాదే......