అది ఈ సంవత్సరం ఏప్రిల్ మాసము. రౌతులపూడిలో ఉంటున్న మా అన్నయ్య వాళ్ళ కూతురు మధుర మొదటి పుట్టిన రోజుకి ఖచ్చితంగా రమ్మని ఫోన్ చేసాడు. నాతో పాటుగా కలెక్టర్ ఆఫీసులో పని చేస్తున్న నా చిన్ననాటి దోస్త్ బాపూరావు ని కూడా రమ్మని కబురు చేసాడు. అప్పుడు ఆఫీసు పనితో బిజీగా ఉన్నప్పట్టికి వెళ్ళక తప్పలేదు. సాయంత్రం ఆఫీసు ఆయిన తర్వాత బాపూరావుతో కలసి వెళ్ళి, తిరిగి మళ్ళి వచ్చేయాలని అనుకొన్నాము.
ఇకపోతే రౌతులపూడిలో ఉన్న గవర్నమెంటు జనరల్ హస్పిటల్ లో పని చేస్తున్న డాక్టర్ శ్రీహరి గారు మా అన్నయ్యకి స్నేహితుడు. ఆయనే కాదు, రౌతులపూడికి వచ్చిన ప్రతి ఒక్కరిని మా అన్నయ్య తన స్నేహితులుగా చేసుకోనేవాడు. ఇంకా వివరముగా చెప్పాలంటే అతి ముఖ్యమైన వారందరిని తన స్నేహితుల జాబితాలో ఉండే విధముగా చూసుకొంటాడు. ఇలాంటి విషయాలలో మా అన్నయ్య చాలా ముందు చూపుతో ఉంటాడు. అంతే కాకుండా ఊళ్ళో ఉన్నవారందరితో మనవాడు చాలా టచ్ లో ఉంటాడు(రాజకీయాల్లో ఉన్నప్పుడు ఇవన్నీ తప్పవనుకుంటాను). అందు కారణముగా పుట్టినరోజు వేడుకకు అందరిని పిలిచాడు. మరియు మా రైస్ మిల్లు దగ్గర ఆ రోజు రాత్రికి వారందరికి గ్రాండ్ గా పార్టి ఎరేంజ్ చేసాడు. ఇక నేను బయలుదేరే ముందుగా నాకు ఫోన్ చేసి, డాక్టర్ గారు తెమ్మన్నరని అని చెప్పి "నీకు ఒక మెసెజ్ పంపుతాను, దానిని మందుల షాపులో తీసుకొని వచ్చేటప్పుడు పట్టుకురా" అని చెప్పి మెసెజ్ చేసాడు. మెసెజ్ ఓపెన్ చేసి చూస్తే అందులో "Simmron Off" ఒక బాటిల్ అని రాసివుంది. ఆ మెసెజ్ లో మా వాడు తెమ్మని చెప్పిందేమోటొ మీకు తెలుసు ఉండవచ్చుమో కాని నాకు తెలియదు. ఎందుకంటే ఆ విషయములో నాకు అంత నాలెజ్ లేదు. అది ఒడ్కా బ్రాండ్ అని నాకు అసలు తెలియదు. మా అన్నయ్య సాధారణముగా తనకు కావలసిన మెడిసిన్స్ వాళ్ళ ఊరిలో దొరకపోతే నాకు మెసెజ్ పెట్టి సదరు మెడిసిన్స్ కాకినాడలో తీసుకొని పంపమనడం అలవాటు. ఆ విధముగా నేను ఎలాగూ రౌతులపూడి వస్తున్నాను కాబట్టి మెసెజ్ లో ఉన్న మెడిసిన్స్ తెమ్మని పురమాయించాడని భావించాను. అంటే వాడు పెట్టిన మెసెజ్ లొ అయిటమ్ ని నేను మెడిసిన్ గా భావించాను. పైగా మందుల షాపు అన్నాడు కాబట్టి అది ఖచ్చితముగా మెడిసిన్ ఆయివుంటుంది అని భావించాను. నిజము చెప్పాలంటే అసలు నేను ఆ మాత్రం కూడా ఆలోచించలేదు... ఇక సాయంకాలం ఆఫీసు ఆయిపోయిన తర్వాత బాపూరావు గాడితో రౌతులపూడికి బయలుదేరాను. దారిలో కనిపించిన మందుల షాపు దగ్గరకి వెళ్ళి, మా వాడు పంపిన మెసెజ్ చూపించి అందులో ఉన్న ఆయిటమ్ కావలని అడిగాము. ఆ అయిటమ్ ఏంటొ తెలియని బకారాలు మేము మాత్రమే అనుకుంటే, ఆ షాపు వాడు కూడా మాలానే బకారాల ఉన్నట్టున్నాడు.
మేము చూపించిన మెసెజ్ ని రెండు, మూడు సార్లు చదివి, ప్రక్కవాడిని అడిగి, చివరకు లేవని చెప్పి వేరే షాపుకు వెళ్ళమని సూచించాడు. సరే అని బయటకు వచ్చేసాము. నేను చూడనీ అని చెప్పి బాపూరావు కూడా మెసెజ్ చూసాడు. వాడికి లిక్కర్ బ్రాండ్స్ విషయములో ఎంతో కొంత నాలెడ్జ్ ఉంది. ఆయినప్పటికి వాడికి స్ఫూరించలేదు అది లిక్కర్ లో ఒడ్కా చెందినదని.... మరల వేరే షాపుకి వెళ్ళితే అక్కడ లేదని చెప్పారు. దానితో ఒక ప్రక్క లేటు ఆయిపోతుందన్న భాద, ఇంకోక ప్రక్క ఆ అయిటమ్ దొరకలేదన్న బాధ ఎక్కువయిపోయాయి. ఈ లోపులో బాపురావు గాడు, మా వాడికి ఫోన్ చేసి ఆ అయిటమ్ ఎక్కడ దొరుకుతుందో కనుక్కోమని సలహా యిచ్చాడు. ఇది బాగానే ఉందనుకొని వెంటనే ఫోన్ చేసి, అన్న నువ్వు చెప్పిన మెడిసిన్ ఏ షాపులో దొరుకుతుందని అడిగా.. మా వాడికి అర్ద్రం కాలేదు నేను అన్నదేమిటో... దానితో తను పంపిన మెసెజ్ గురించి చెప్పా. ఆ తర్వాత అవతలి వైపు నుండి ఒక క్షణం నిశబ్దం, తర్వాత పెద్ద నవ్వు వినబడింది. అసలే చిరగ్గా ఉన్న నాకు దానితో ఇక చిరాకు వచ్చేసింది. అప్పుడు చెప్పాడు మా వాడు "నాయన అది మెడిసిన్ కాదు. అది ఒడ్కా బ్రాండ్... అది దొరికేది మందుల షాపులో కాదు బ్రాంది షాపులో". మరి మందుల షాపు అని చెప్పావు కదా అని అడిగాను ఉక్రోషంతో. మరి దానిని మందు షాపు కాకపోతే ఏమంటారని తిరిగి ప్రశ్నించాడు. దానిని బ్రాంది షాపు అనాలి అని చెప్పా నేను. అప్పటికే అవమానభారంతో నాకు మాట్లాడాలనిపించక ఫోన్ పెట్టేసి, మా వాడు అడిగిన బ్రాండ్ ..... తీసుకొని రౌతులపూడి బయలుదేరాను. అక్కడికి వెళ్ళిన ఆ విషయముతో మా డాక్టర్ గారితోటి మరియు అక్కడ ఉన్న వారందరికి చెప్పి ఒకటే నవ్వులు. మొదట్లో నాకు ఉక్రోషంగా అనిపించిన తర్వాత నేను కూడా వాళ్ళతో జతకలిపాను. ఇప్పటికి కూడా డాక్టర్ గారు, మా అన్నయ్య సదరు విషయమును గుర్తు చేసి ఏడిపిస్తుంటారు....
No comments:
Post a Comment